Een inbreuk is zo gemaakt. Een maker krijgt dan vaak te horen dat de teksten, foto's, video's, podcasts of welke content ook dan maar niet op internet had moeten staan. Want alles wat op internet staat mag iedereen vrij en gratis gebruiken, toch? Dat is wat ik een auteursrechtsmoesje noem. Auteursrecht krijg je namelijk meteen wanneer het werk ontstaat. Je hoeft er niets voor te doen. Sterker nog, registers bestaan niet eens. Het is juist aan de gebruiker om ervoor te zorgen dat de content rechtmatig gebruikt kan worden.
Niemand zit te wachten op het schrijven of ontvangen van een brief waarin schadevergoeding gevorderd wordt van vele honderden of duizenden euro's. Het kost alleen maar tijd en geld en houdt ons af van het werk dat we willen of moeten doen.
Daarom vertel ik in #contentrecht bijvoorbeeld hoe het citaatrecht werkt en hoe je dat goed inzet. Niet alleen de vijf criteria waaraan een citaat moet voldoen, maar ook voorbeelden uit de praktijk, waarover geprocedeerd is.
Denk bijvoorbeeld aan de foto van een voorpagina van de Telegraaf. Is dat een citaat? In dit geval wel, omdat de Telegraaf foto's had van Volkert van der G die over de grachten van Amsterdam liep en het artikel ging over de publicatie in de Telegraaf.
Maar internet en social media hebben er ook voor gezorgd dat we makkelijker over elkaar roddelen. Wat normaal in de kroeg gebeurde, staat nu permanent op het internet en er zijn veel meer mensen die de roddels kunnen lezen. Ontevreden over iemand? Je mag veel zeggen, maar het moet wel kloppen én je moet rekening houden met de rechten van derden.
Zo publiceerde iemand klachten over een specifieke Vodafone medewerker, met naam en toenaam, op verschillende plekken op internet. Deze klachten kwamen hoog in de zoekresultaten van Google. Ja, klagen over Vodafone en deze medewerker mocht best, maar niet in deze mate, omdat de eer en goede naam van deze medewerker daardoor te zwaar geraakt werd, zo oordeelde de rechter.
Bovendien lijken we onze eigen privacy belangrijker te zijn gaan vinden. Zo erg zelfs, dat we denken een vetorecht te hebben en altijd te kunnen bepalen of foto's van ons gemaakt en gepubliceerd mogen worden en wat bedrijven met onze gegevens mogen doen. Dat ligt toch een heel stuk genuanceerder.
Zo liet een zwangere vrouw naaktfoto's van zichzelf maken. Op de factuur stond een tekst dat de fotograaf de foto's voor promotionele doeleinden gebruikt mocht worden en dat de tekst doorgehaald moest worden indien niet akkoord. De vrouw streepte de tekst niet door en ondertekende de factuur. Haar foto verscheen vervolgens levensgroot in de etalage van de fotograaf. Dat had zij zich waarschijnlijk niet gerealiseerd. Ze was er niet blij mee en het kwam tot een rechtszaak. Die ze verloor.
In #contentrecht neem ik je daarom stap voor stap mee in het beschermen en gebruiken van content, zonder risico. Met handige checklists om mee aan de slag te gaan.
Charlotte Meindersma is een zelfstandig Informatierechtjuriste die ondernemers op een heldere en eerlijke manier helpt om juridische obstakels te overwinnen, waarmee ze tijd en geld besparen. Charlotte staat bekend als dé jurist op het gebied van social media, youtube en bloggen. Eerder schreef ze Wetboek voor bloggers en Wetboek voor webwinkels.
Over Charlotte Meindersma
Charlotte is jurist en marketeer. Vanuit haar bedrijf Charlotte’s Law & Fine Prints geeft ze juridisch advies en marketingadvies. Ze is een disruptor en pionier in de juridische wereld.
